Klangwelten — Bildkosmen
Musik im Plakat und in der bildenden Kunst
03/07/23—14/01/24
Joyce Abrahams, Alfred Ahner, Walter Arnold, Frank Bretschneider, Kurt Buchwald, M. Bücker, Feliks Büttner, Fritz Cremer, cyan, Frank Diersch, Stanley Donwood, Albert Ebert, Adelheid Eichhorn, William Engelen, Rainer Görß, Dieter Goltzsche, Gene Greif, Manfred Hahn, Klaus Hähner-Springmühl, Paule Hammer, Jürgen Haufe, Christian Heckel, Bernhard Heisig, Johannes Heisig, Frank Herrmann, Jürgen Höritzsch, Werner Hofmann, Elke Hopfe, James Jean, Christa Jeitner, Jürgen Jentzsch, Rolf Julius, Werner Juza, Klaus Killisch, Holger Koch, Claudia Kutžera, Sioux La Vax, Helge Leiberg, Julien Loïs, Pierre Mendell, Robert Mercer, Florian Merkel, Gerhard Kurt Müller, Gerald Müller-Simon, Rolf Münzner, Hermann Naumann, Joe Newman, Otto Niemeyer-Holstein, Nicolaus Ott + Bernard Stein, Christine Perthen, Louis Renard, Daniel Richter, Evelyn Richter, Hans-Hermann Richter, Hans Theo Richter, James Rizzi, Wilhelm Rudolph, Sheila Sachs, Herbert Sandberg, Hans Scheuerecker, Gil Schlesinger, Paetrick Schmidt, Steffen Schmolke, Peter Schnürpel, Baldur Schönfelder, Werner Schubert-Deister, Arnd Schultheiß, silly.berlin, Willi Sitte, Wolfgang Smy, Erika Stürmer-Alex, Hans Ticha, Vilunki 3000, Steffen Volmer, Webbs (Gert Weber), Ronald Weise, Olaf Wegewitz, Anna Werkmeister, Karla Woisnitza, Rainer Zille
The exhibition follows the close relationship between music and visual art and poster art. It shows how the individual arts inspire each other and how they enter into a diverse dialogue with one another. The parallels between music and art can be seen in terms such as harmony, composition, tone, mood, rhythm and timbre, which are used in both arts. Musical impulses were an important source of inspiration for the visual arts, especially in the last century, and inspired artistic abstraction efforts. Contemporary art in particular incorporates the peculiarities of its sister art, music, into its own formal vocabulary in close cross-references in a variety of ways. But music as a time-based medium whose melodies only reveal themselves gradually requires a different perception than painting, which can apparently be grasped at first glance.
The exhibition shows imaginative musical instruments, passionate singers, sensitive conductors and wildly dancing disco-goers. You can discover portraits of famous composers – including Mozart and Bach – well-known pop bands such as the Beatles and fictional, ecstatically rocking musician sculptures. The music itself actually seems difficult to represent and therefore to exhibit, as it can only be perceived acoustically. The sounds are then put on paper in mysteriously alienated sheet music and delicate musical graphics. Freely associative works, created directly while enjoying music, bring the experience to life. The vinyl of the records encourages the creation of material collages. A collection of fictitious record covers of real songs tempts you to leaf through. Of course there is also something to hear in the exhibition: rattling sound objects and minimalist sound installations want to be listened to.
As a separate planet within the exhibition as a whole, four positions of German poster art of East and West German character are shown in the festival hall, all of which come from the BLMK poster art collection founded in Cottbus in 1979. In their primary advertising function, all posters have the communication task of announcing music events of various stripes using paper notices.
The selected works by poster designers cyan, Jürgen Haufe, Pierre Mendell and Ott+Stein cover a period from the beginning of the 1980s to the mid-2010s. And in this small showcase of German poster art we come across four extremely different graphic signatures, which also show how sophisticated and stubborn the different musical genres (new music, jazz, classical music, opera) can be advertised.
Klangwelten — Bildkosmen
Muzyka w plakacie i w sztukach wizualnych
03/07/23—14/01/24
Wystawa ukazuje ścisły związek muzyki ze sztukami wizualnymi i plakatem. Pokazuje, jak siostrzane światy inspirują się nawzajem i jak wchodzą ze sobą w różnorodny dialog. Podobieństwa między muzyką a sztuką wizualną wyrażają się w takich pojęciach, jak harmonia, kompozycja, ton, nastrój, rytm i barwa, które są używane w obu sztukach. Impulsy muzyczne były ważnym źródłem inspiracji dla sztuk wizualnych, zwłaszcza w ubiegłym stuleciu, i „uskrzydlały” działania związane z abstrakcją artystyczną. W szczególności sztuka współczesna włącza cechy swojej siostrzanej sztuki, muzyki, do swojego własnego formalnego słownictwa, za pomocą bliskich powiązań, na różne sposoby. Jednak muzyka jako medium oparte na czasie, którego melodie ujawniają się dopiero stopniowo, wymaga innego spojrzenia niż malarstwo, które pozornie da się uchwycić na pierwszy rzut oka.
Wystawa prezentuje pomysłowe instrumenty muzyczne, pełnych pasji śpiewaków i śpiewaczki, wrażliwych dyrygentów i żywiołowo tańczących miłośników disco. Można odkryć portrety znanych kompozytorów – w tym Mozarta i Bacha – znanych zespołów popowych, takich jak Beatlesi oraz fikcyjne, ekstatycznie zatopione w muzyce rzeźby. Sama muzyka wydaje się trudna do przedstawienia, a tym samym do wystawienia, ponieważ można ją odbierać jedynie akustycznie. Dźwięki udaje się jednak przelać na papier, w formie tajemniczo wyalienowanych partytur i delikatnych grafik muzycznych. Dzieła o swobodnych skojarzeniach, tworzone bezpośrednio podczas słuchania muzyki, ożywiają to doświadczenie. Winyl płyt zachęca do tworzenia materialnych kolaży. Kolekcja fikcyjnie zaprojektowanych okładek do realnych piosenek zachęca do przeglądania. Oczywiście na wystawie jest też coś do usłyszenia: są to np. grzechoczące obiekty i minimalistyczne instalacje dźwiękowe.
Jako odrębna planeta w ramach wystawy, w „sali balowej” prezentowane są cztery pozycje wschodnio- i zachodnioniemieckiego plakatu, a wszystkie pochodzą z kolekcji plakatu BLMK założonej w Cottbus w 1979 roku. Wszystkie plakaty spełniają w swojej podstawowej funkcji reklamowej zadanie komunikacyjne polegające na ogłaszaniu wydarzeń muzycznych o różnej tematyce za pośrednictwem ogłoszenia papierowego.
Wybrane prace projektantów plakatów Cyana, Jürgena Haufe, Pierre’a Mendella i Ott+Steina obejmują okres od początku lat 80. do drugiej dekady XXI wieku. W tej małej gablocie niemieckiego plakatu natrafiamy na cztery skrajnie różne sygnatury graficzne, które pokazują także, w jak wyrafinowany i specyficzny sposób mogą być reklamowane różne gatunki muzyczne (muzyka nowoczesna, jazz, muzyka klasyczna, opera).